Skręcenie kostki - Skręcenie stawu skokowego

Objawy skręcenia kostki

Występujące po nadmiernej supinacji lub pronacji stawu (nadmierne wygięcie) objawy mogą świadczyć o skręceniu stawu skokowego. Objawami są:

Ból w okolicy kostki
Zaczerwienienie i ucieplenie skóry okolicy urazu
Ograniczenie ruchomości stawu
Opuchlizna stawu
Niestabilność stawu

Należy zwracać uwagę na powyższe objawy w przypadku kontuzji. Zaniedbanie leczenia może doprowadzić do trwałych zniekształceń, nawykowego zwichnięcia oraz niestabilności stawu.
W przypadku niegroźnego klinicznie skręcenia czasami wystarczy oszczędzanie stawu wraz z prowadzeniem rehabilitacji. Należy jednak pamiętać, że niemal w każdym przypadku dobrym pomysłem jest udanie się do specjalisty w celu przeprowadzenia profesjonalnej diagnostyki. Niedoszacowanie uszkodzenia i zaniedbanie zaopatrzenia stawu, zwiększa ryzyko wystąpienia przyszłych urazów.

Skręcenie kostki – podział

Skręcenie kostki można podzielić pod względem fizycznego uszkodzenia torebki stawowej na 3 stopnie. Każdy kolejny poziom oznacza cięższe uszkodzenie i bardziej dotkliwe objawy.

Stopień 1 – torebka stawowa oraz więzadła ulegają lekkiemu naciągnięciu. Nieznaczny ból może przeszkadzać w swobodnym przemieszczaniu się. Nieduży obrzęk charakteryzuje się tkliwością i szybkim przemijaniem. Ani krwiak, ani niestabilność stawu nie są obserwowane. Leczenie jest jedynie objawowe i zachowawcze.
Stopień 2 – torebka i więzadła ulegają częściowemu przerwaniu. Objawy bólowe oraz obrzęk są bardziej nasilone niż w stopniu pierwszym. Krwiak w obrębie stawu często wymaga ewakuacji, a niestabilność stopy wymaga użycia opatrunku usztywniającego w postaci np. ortezy. Sugerowane jest zgłoszenie się do placówki medycznej.
Stopień 3 – torebka stawowa oraz więzadła ulegają całkowitemu przerwaniu. Ból uniemożliwia przemieszczanie się, kiedy staw jest utrzymywany nieruchomo dolegliwości bólowe mogą być niewielkie. Prawie zawsze obserwuje się pojawienie się krwiaka i niestabilności stawu.

Leczenie skręcenia stawu skokowego

W momencie podejrzenia skręcenia stawu skokowego należy, jak najszybciej podjąć kroki możliwe do realizacji we własnym zakresie, a następnie udać się do specjalisty. Schemat postępowania w momencie urazu można opisać angielskim akronimem PRICE:

Protect (chroń miejsce urazu)
Rest (nie nadwyrężaj uszkodzonego stawu)
Ice (chłodzenie stawu pozwala na złagodzenie bólu)
Compress (lekki ucisk wywierany na staw, zmniejsza ryzyko pojawienia się krwiaka)
Elevation (uniesienie kończyny, zmniejsza ryzyko pojawienia się krwiaka)

Leczenie stawu skokowego w pierwszej kolejności wymaga wykluczenia innych przypadłości objawiających się podobnie do skręconej kostki. W tym celu wykonuje się badania obrazowe, pozwalające na sprawdzenie, czy nie doszło do złamania żadnej ze struktur kostnych, a tkanki miękkie nie uległy przerwaniu.
Skręcenie kostki często wiąże się z uszkodzeniem naczyń krwionośnych w obrębie stawu. Ewakuacja krwiaka jest niezbędna w procesie poprawnego leczenia skręcenia kostki. Ewakuację przeprowadza się najczęściej, poprzez przeprowadzenie drobnego nacięcia skóry, a następnie założenie specjalnych sączków w miejscu opróżnionego krwiaka. Cała procedura wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym.
Gdy uszkodzenie stawu skokowego zostanie już odpowiednio zaopatrzone, niezbędne jest usztywnienie kostki. Opatrunek gipsowy utrzymywany jest ok. 2-3 tygodni. Po zdjęciu gipsu zakładany jest opatrunek elastyczny na podobny czas, tj. 2-3 tygodnie.
Rehabilitacja ruchowa powinna być przeprowadzona jak najszybciej to możliwe. Już w dniu zdjęcia gipsu należy rozpocząć rekomendowane przez ortopedę lub fizjoterapeutę ćwiczenia, które mają na celu zwiększenie zakresu ruchu w stawie oraz zwiększenie siły mięśniowej. Oprócz ćwiczeń wykonywanych pod nadzorem fizjoterapeuty rehabilitację najczęściej można prowadzić w warunkach domowych.

Prewencja skręcenia kostki

Skręcenie kostki zdarza się zazwyczaj podczas wykonywania codziennych czynności. Chodzenie w butach na obcasach, nieuważne schodzenie z wysokiego krawężnika oraz przemieszczanie się po nierównym gruncie zwiększają ryzyko skręcenia kostki. Najprostszą czynnością zwiększającą szansę na uniknięcie kontuzji jest uwaga w codziennym poruszaniu się w trakcie pieszego ruchu miejskiego.
Oprócz wzmożonej uwagi warto podjąć kroki mające na celu zwiększenie siły i wytrzymałości stawu skokowego. Wysiłek fizyczny, uprawianie mało kontuzjogennego sportu oraz ćwiczenia rozciągające pozwalają, na zwiększenie wytrzymałości stawu i potencjalnie zapobiegają skręceniom kostki.